Trombofilija je sklonost ka nastanku krvnog ugruška ili tromba zbog postojanja urođenog i/ili stečenog poremećaja zgrušavanja krvi. Nastali krvni ugrušak može da dovede do začepljenja krvnog suda tj. tromboze tako da se trombofilija može ispoljiti epizodom jedne ili ponavljane venske/arterijske tromboze. Tromboza dubokih vena na donjim ekstremitetima (otok, bol, crvenilo) je najtipičniji oblik ispoljavanja trombofilije.

U trudnoći je pojačan rizik za trombozu jer organizam prirodnom hiperkoagulacijom sprečava pojačano krvarenje za vreme njenog trajanja i nakon porođaja. Kada se takvo stanje udruži sa urođenom ili stečenom trombofilijom, u nekim slučajevima može se javiti: ponovljeni pobačaj ili rađanje mrtvorođene bebe, abrupcija placente i preeklampsija.Neretko trombofilija postane klinički manifestna prvi put tek u trudnoći.

U procesu dijegnostike trombfilije neophodna je konsultacija lekara hematologa. Trombofilija se dijagnostikuje testovima krvi. Radi se veliki broj različitih testova preko kojih se proveravaju različiti delovi procesa zgrušavanja.

Konsultacija hematologa u vezi sa trombofilijom preporučije se kod:
–pacijenata sa venskom trombozom i plućnim tromboembolizmom koja se ispoljila pre 45 godine života, ponavljajuće tromboze nepoznatog uzroka, pojava tromboze na neuobičajenim mestima (npr. cerebralna venska tromboza).
-žene koje daju podatak o gubicima ploda (više ponavljanih gubitaka ploda u ranoj fazi trudnoće nakon isključenja drugih uzroka, jedan ili više gubitaka anatomski normalnog ploda u drugom ili trećem trimestru trudnoće,)
-članove porodica osoba sa dokazanom trombofilijom u uslovima postojanja dodatnih faktora rizika
-mladje osobe od 40 god sa arterijskom trombozom.

Trombofilija se ne leči, ali se u određenim uslovima može razmatrati prevencija nastanka tromboze. Leči se tromboza i to primenom lekova protiv zgrušavanja krvi (antikoagulantne terapije) – heparina ili oralne antikoagulante terapije.

Terapija trombofilije

Kod trudnica koje imaju trombofiliju i imale su trombozu u jednom ili u više navrata neophodno je primenjivati profilaktičku dozu heparina tokom cele trudnoce i 6 nedelja posle porođaja. Pacijenti koji nisu imali nijedan atak tromboze (asimptomatski nosioci urodjene trombofilje) rutinski ne treba da dobijaju antikoagulantnu terapiju, sem u situacijama visokog rizika za ponovnu trombozu kao što su preoperativna priprema, dugotrajna imobilizacija i u postporođajnom periodu kada treba sprovesti adekvatnu profilaksu.